Bloglar

Bir çiftin, herhangi bir korunma yöntemi kullanmadan 12 aylık düzenli cinsel ilişkiye rağmen gebelik elde edememesi infertilite olarak kabul edilir. Çiftlerin yaklaşık %85'inin herhangi bir tıbbi yardım olmadan bu zaman aralığında gebelik elde etmesi beklenir, ancak çiftlerin %15 kadarına değerlendirme yapmak gerekli olur. Çiftin steril olduğu kanıtlanmadıkça bu durumun subfertilite olarak değerlendirilmesi daha doğru olacaktır. Aşağıda yer alan durumlar söz konusu olduğunda 12 aylık süre beklenilmeyebilir:

• Oligomenore veya amenore öyküsü. Yılda 6 defadan daha az adet döngüsü
• Bilinen veya şüphelenilen uterus / tubal / peritoneal hastalık veya evre III – IV endometriozis
• Bilinen veya şüphelenilen erkek subfertilitesi olan çiftler derhal değerlendirmeye alınmalıdır.

35 yaşının üzerindeki kadınlarda 6 aylık deneme sonrasında gebelik oluşmadıysa ya da klinik endikasyon varsa derhal değerlendirme yapılmalıdır. 40 yaş üzeri kadınlarda ise hızlıca değerlendirme ve tedavi gereklidir. Partnerlerin her ikisi eş zamanlı değerlendirilmelidir. İnfertiliteye neden olabilecek faktörler açısından başlangıç tanısal değerlendirmeler yapılmalıdır.

Genel olarak doğurganlığı etkileyen durumlar beş ana gruba ayrılabilir:

1. yumurta üretimindeki anormallikler (anovülasyon, oosit havuzunun tükenmesi veya zayıf oosit fonksiyonu / kalitesi)

2. Sperm, yumurta ve embriyoların genital kanal transferindeki anormallikler (tubal, uterus, servikal ve peritoneal faktörler)

3. Embriyo gelişimi ve embriyo-endometriyal etkileşim (embriyo-endometriyal faktörler) erken kusurları dahil implantasyon sürecinde anormallikler

4. Sperm üretimindeki anormallikler (erkek faktörü)

5. Sürecin birden fazla bileşenini etkileyebilecek immünolojik faktörler dahil olmak üzere diğer durumlar